پدیده ای نوظهور در خانواده های مذهبی !

مذهبی نمای متبرج از خانواده تا کودکانه ! 

چیزی که اینجا در جریان نیست تعارفات بیجاست !

مذهبی بودن این دوره زمونه رنگش عوض شده جنسش عوض شده عطر و بوی خدا کمرنگ شده و جاشو با مد و تبرج و چشم و هم چشمی عوض کرده مذهبی بودن وقتی عوض شد که خانومه یه چادر سرش کرد و انشاالله و ماشاالله گفت ، آقاهه ریش و انگشتر گذاشت و استغفرالله و الله اکبر گفت ! همه چی ورد زبان و غفلت از دل شد نمایش و تظاهر قشنگ شد!

سری به زندگی این دسته از مذهبی نماها که زده میشه ، فهم دعای عاقبت به خیری پر رنگ میشه … 

هسته اصلی خانواده که مادر باشد نقش بسیار موثری در خانواده خود خواهد داشت نمونه بارز آن پدیده حیا زدایی از حریم خصوصی کودکان ، کودکان ذاتا و فطرتا باحیا هستند این ماهستیم که خمیر فطرت حیای آنها را با دستان خودمان شکل می دهیم!!!

بلاگر های مذهبی نمای متبرج، با بدعت گذاری در دین در حال تبلیغ کدام اسلام هستند؟!

این قسمت صورتی ها 

برنامه محفل رو میدیدم حاج آقا قاسمیان یه نکته خیلی درست و به‌جایی درباره صورتیا گفتن
صحبت از یه روحانی شد که به مهمون برنامه که رباخواری کرده بود، خیلی تشر تندی زده و مسیر زندگی مهمون برنامه عوض شده
معمولاً توقع جامعه اینجوری شده که حالا چون اون آدم پشیمونه، خیلی با ملاطفت باهاش برخورد بشه
اما اون روحانی برخورد تندی کرده

رویکرد صورتی که اخیراً خیلی وارد سبک دینداری جامعه شده، مسیر شریعتمداری رو عوض می‌کنه
این همون نگاهیه که میگه قضاوت نکنید
همون نگاهیه که میگه اگه نهی از منکر کنی، حق‌الناس گردنت میاد چون قضاوت کردی و دلش رو شکستی!
همون نگاهیه که میگه به عقاید هم احترام بذارید

نتیجه این رویکرد میشه طلبکاری ما از دین و مذهب و خدا
ینی دو رکعت نماز می‌خونیم و یه ذره حجاب، میگیم خب دیگه ما که از بی‌حجاب و بی‌نمازا خیلی بهتریم پس همین یه ذره حجاب و نمازمون زیاد هم هست و بیشتر از این زیاده‌روی میشه و دیگه جامعه عوض شده و…

بازم می‌رسیم به نقش مهم کاسب دین در هر لباسی که باشه 🙂

آیدی تلگرام @antibiootic وقت کردید نگاهی کنید مطالب جالبی میزارن 

رفیق خوب اونه تو رو خدایی کنه
هر سال اربعین تو رو کرب و بلایی کنه
رفیق خوب اونه مشایه میری پا به پاش
عکس یادگاری تو کربلا داری باهاش

رفیق گل گلی
به وقت روز آخر اعتکاف 1403 زهراجانِ امام حسینی …  :)

در میخانه را گیریم که بستند کلیدش را چرا یارب شکستند ؟ 

بند بند این شعر حرفای ناگفته کسایی که با بغض و گریه از قبور شهدا گذر می کنند و می روند . البته که شرط شهید شدن شهید بودن است :)

سبکبالان خرامیدند و رفتند
مرا بیچاره نامیدند و رفتند
سواران لحظه ای تمکین نکردند
ترحم بر من مسکین نکردند
سواران از سر نعشم گذشتند
فغانها کردم اما برنگشتند
اسیر و زخمی و بی دست و پا من
رفیقان این چه سودا بود با من؟
رفیقان رسم همدردی کجا رفت؟
جوانمردان جوانمردی کجا رفت؟
مرا این پشت مگذارید بی تاب
گناهم چیست پایم بود در خواب
اگر دیر آمدم مجروح بودم
اسیر قبض و بسط روح بودم
در باغ شهادت را نبندید
به ما بیچارگان زان سو نخندید
رفیقانم دعا کردند و رفتند
مرا زخمی رها کردند و رفتند
رها کردند در زندان بمانم
دعا کردند سرگردان بمانم
شهادت نردبان آسمان بود
شهادت آسمان را نردبان بود
چرا برداشتند این نردبان را؟
چرا بستند راه آسمان را؟
مرا پایی به دست نردبان بود
مرا دستی به بام آسمان بود
شهید تو بالا رفته ای من در زمینم
برادر رو سیاهم شرمگینم
مرا اسب سپیدی بود روزی
شهادت را امیدی بود روزی
در این اطراف گوش ای دل تو بودی
نگهبان بی شبی غافل تو بودی
بگو اسب سپیدم را که دزدید
امیدم را امیدم را که دزدید
مرا اسب چموشی بود روزی
شهادت می فروشی بود روزی
شبی چون باد بر بالش خزیدم
به سوی خانه ی ساقی دویدم
چهل شب راه را بی وقفه راندم
چهل تصویر ساقی نامه خواندم
ببین ای دل چقدر این قصر زیباست
گمانم خانه ساقی همینجاست
دلم تا دست بر دامان در زد
دو دستی سنگ شیون را به سر زد
امیدم مشت نومیدی به در کوفت
نگاهم قفل در میخ قدر کوفت
چه درد است این چه درفصل اقاقی
به روی عاشقان در بسته ساقی
بر این در وای من قفلی لجوج است
بجوش ای اشک هنگام خروج است
در میخانه را گیرم که بستند
کلیدش را چرا یا رب شکستند؟
رها کردن در زندان بمانم
دعا کردن سرگردان بمانم
من آخر طاقت ماندن ندارم
خدایا تاب جان کندن ندارم
دلم تا چند یا رب خسته باشد؟
در لطف تو تا کی بسته باشد؟
بیا باز امشب ای دل در بکوبیم
بیا این بار محکمتر بکوبیم
مکوب ای دل به تلخی دست بر دست
در این قصر بلور آخر کسی هست
بکوب ای دل که این جا قصر نور است
بکوب ای دل مرا شرم حضور است
بکوب ای دل که غفار است یارم
من از کوبیدن در شرم دارم شرم دارم شرم دارم
بکوب ای دل که جای شک و ظن نیست
مرا هرچند روی در زدن نیست
کریمان گرچه ستارالعیوبند
گدایانی که محبوبند خوبند
بکوب ای دل مشو نومید از این در
بکوب ای دل هزاران بار دیگر
دلا پیش آی تا داغت بگویم
بگوشد قصه ای شیرین بگویم
برون آیی اگر از حفره ی ناز
به رویت می گشایم سفره ی راز
نمی دانم بگویم یا نگویم
دلا بگذار تا حالا نگویم
ببخش ای خوب امشب ناتوانم
خطا در رفته از دست زبانم
لطیفا رحمتا برمن ضعیفم
قوی تر از من هست امشب حریفم
شبی ترک محبت گفته بودم
میان ذره ی شب خفته بودم
نی ام از ناله ی شیرین تهی بود
سرم بر خاک طاقت سر نمی سوخت
زبانم حرف با حرفی نمی زد
سکوتم ظرف بر ظرفی نمی زد
نگاهم خال در جایی نمی کوفت
به چشمم اشک غم پایی نمی کوفت
دلم در سینه قفلی بود محکم
کلیدش بود در دریاچه غم
امیدم گرد امیدی نمی گشت
شبم دنبال خورشیدی نمی گشت
حبیبم قاصدی از می فرستاد
پیامی با بلوری از می فرستاد
که می دانم تو را شرم حضور است
مشو نومید اینجا قصر نور است
الا ای عاشق اندوهگینم
نمی خواهم تو را غمگین ببینم
اگر آه تو از جنس نیاز است
در باغ شهادت باز باز است
نمی دانم که در سر این چه سوداست
همین اندازه می دانم که زیباست
خداوندا چه درد است این چه درد است
که فولاد دلم را آب کرده است
مرا ای دوست شرم بندگی کشت
چه لطف است این مرا شرمندگی کشت

گله مندی ؟ 

برای فضای مجازی چه کار کردی ؟ داری جوری فعالیت می کنی که بشه ضمیمه آخرتت ؟ حتی بعد از مرگت ؟ یا فقط مشغول مطالعه و درس و بحثی و از دنیا فارغ ؟ 

به خودمون گرفتیم اصلا که همین اغتشاشات از کم کاری طلبه ها بوده ؟ الان دیگه دوره ای نیست بری یه گوشه بشینی باید وسط کار باشی باید … شاید بگی نه من می خوام حسابی درس بخونم اخر که کامل شدم بیام وسط … دوست عزیزم هیچ وقت هیچکس قرار نیست کامل باشه اگه به این امید از جامعه دوری گرفتی بدون یه جای کارت اشتباهه … 

از نبود امثال من و شما تو فضای مجازیه که جوون ها و نوجوون ها دچار غفلت شدند یکی دیگه جای منو تو رو داره پر می کنه یکی دیگه داره خوراک فکری میده … 

خودتو رشد بده،بلد باش چجوری اینترنت گوشی رو روشن کنی بلد باش با گوشی کار کنی از عقب نشستن دست بکشیم ! از تقدیم کردن فضای مجازی دست دشمن دست بکشیم !

چند نفر پیج فعال اینستا دارند ؟ اصلا خبر داری تو توییتر چه خبره ؟؟؟؟ اگه جوابت بله هست که خدا خیرت بده خواهر . اگه جوابت نه هست بهتره بری تو اتاق و فکر کنی . 

دین اسلام دین اجتماعیه یعنی ای همسر محترم ای مادر محترم فقط نچسب به زندگی و فرزندانت به فریاد جامعه برس همین فرزندت می خواد تو همین جامعه رشد کنه تا کی و کجا می خوای بگی نه من محیط مخصوص مذهبی ها می برم نه بهش گوشی نمیدم بالاخره که چی ؟ با واقعیت جامعه قرار هست روبه رو بشه ؟؟؟ 

بانویی که خودتو طلبه میدونی عزیزم خواهر عزیزم از فضای مجازی غفلت نکن ! بلد هم نیستی برو تو گوگل یاد بگیر فقط باش و تلاش کن برای ساخت جامعه مهدوی 

حضرت آقا : فضای مجازی میدان مبارزه است و مبارزه بوده و هست و خواهد بود، فقط شکل و نوع آن تفاوت کرده است. مبارزه مرد میخواهد نه انسان بیکار. کار و زندگی داشتند. بیکار نبودند، ولی بزرگترین کارشان شد دفاع از اسلام و انقلاب و از همه چیز خود گذشتند و ایثار نمودند

به خودمون بیاییم